Xin chào,

Zijn jullie al een beetje reismoe aan het worden van al die ellenlange verhalen en avonturen? Hou vooral vol ..... we hebben nog maar 1 maand te gaan voordat we jullie weer live komen lastigvallen. En daarnaast vinden we het super leuk om jullie reacties te lezen en updates te krijgen van wat er zich allemaal in NL afspeelt (laatste roddels enzo) dus hou vol en blijf zo doorgaan dan fietsen wij gewoon weer effe een verhaaltje in elkaar.

We hebben namelijk een mooie rit van Hué naar Hoi An gemaakt die i.p.v. 3 uur, 5 uur duurde, wat ook niet gek is gezien de extra service die we daarvoor in de plaats kregen. Omdat de buschauffeur provisie krijgt voor de levering van nieuwe hotelgasten rijdt hij de volle bus gewoon rustig langs 3 of 4 hotels in het centrum in de hoop daar wat mensen achter te kunnen laten. Gelukkig hadden wij al geboekt bij het Southern Hotel (thanks voor de tip D&I) dus mochten we tot het eind van de rit in de bus blijven zitten en kwamen er toen achter dat de buschauffeur geen zin meer had om ons ook nog naar ons hotel te brengen. Gelukkig wil de chauffeur van het hotel ons op komen pikken.

Nadat we onze tassen in de kamer hebben geknikkerd laten we ons direct weer afzetten in het centrum van Hoi An. Het is een knus dorpje met allerlei restaurantjes langs de rivier en wel een miljoen kleine winkeltjes met kleding, schoenen en allerlei snuisterijen.

We gaan eerst maar eens even op onderzoek uit in het walhalla van de maatkleding en dito schoenen. Juist omdat er zoveel aanbod is, is de keuze moeilijk. We belanden uiteindelijk bij een heel klein winkeltje van 2 bij 1,5 meter waar 2 zusjes sandaaltjes en slippertjes verkopen in allerlei kleuren en smaken. Ik besluit in eerste instantie 1 sandaaltje te laten maken en beloof dat we er meer bestellen als de kwaliteit goed is. Ze tekent de omtrek van m'n voeten na en neemt nog wat andere maten op zodat de volgende ochtend er een prachtig op maat gemaakt sandaaltje voor me klaar zal staan.

Tijdens het sjoppen lopen we de Framboos en zijn zwangere Deense vriendinnetje (woonachtig in Barcelona voor de volledigheid en overzichtelijkheid) tegen het lijf waarmee we op de boot naar Halong Bay hebben gezeten. Nadat we hun aanwinsten (pakken, leren schoenen, zwangerschapsbroekjes en -jurkjes, sandaaltjes, etc) uitgebreid hadden bewonderd besloten we dat het eigenlijk wel even tijd was om eens wat te drinken.

Hij blijkt wat te doen met accessoires voor mobiele telefoons (wat leuk!) en zij werkt voor een soort van Deense Ikea (maar dan iets luxer). We bestellen ondertussen ook nog wat van de plaatselijke specialiteiten (gefrituurde wontons, een soort dimsums en iets van noodles met varkensvlees) en komen uiteindelijk na een uur of 4 tot de conclusie dat we het laatste taxibusje naar ons hotel hebben gemist en dat we een half uur terug moeten lopen. Maar ach, gezelligheid kent geen tijd.

Nadat Imm het allemaal een beetje (scepties) aan heeft gekeken is hij uiteindelijk ook klaar om een overhempje van Egyptisch katoen op maat te laten maken. Hij wordt van onder (niet echt natuurlijk) tot boven opgemeten en moet naast het stofje nog allerlei keuzes maken over boorden, manchetten, knoopjes, de snit etc. Maar toen hij die middag terug kwam om het resultaat te bekijken was hij overtuigd en heeft hij direct nog 2 stofjes uitgezocht.

Al met al hebben we hele goede zaken gedaan in Hoi An, 3 overhemden, 11 paar sandaaltjes (heus niet alleen voor mezelf :-), 1 jurkje, een nieuw lakenzakje met leuke bloemetjes, een nieuwe zwemshort voor Imm (handmade) en een lappie stof voor Imm's mam. Omdat wij nog een weekje of 5 verder moeten en onze aanwinsten bijna 7 kilo wegen leek het ons handiger om de hele handel naar Nederland op te sturen. Hiervoor kwamen 2 mannetjes op een brommertje bij het hotel langs, met doos, weegschaal en tape onder de oksel en binnen 5 minuten was alles gereed voor verzending en waren we bijna $ 100,- en 7 kilo lichter.

De laatste dag in Hoi An hadden we (dachten we tenminste) gereserveerd voor een tourtje naar My Son. My Son is een van de oudste tempelcomplexen in ZO-Azie en staat op de UNESCO Wereld Erfgoedlijst (evenals Hué en Hoi An en Halong Bay).

Nu zijn wij al niet zo heel erg fan van georganiseerde tourtjes en hadden we daarnaast ook nog gewoon een hele slechte dag (dat kan natuurlijk gebeuren, met je goede been uit een Vietnamees bed gestapt). Dus we konden niet heel erg van het tripje genieten. Ten eerste bleek 's ochtends om 7 uur dat het mevrouwtje van de receptie onze boeking was vergeten te maken (dat was natuurlijk al het eerste teken aan de wand) nadat ze snel een telefoontje had gepleegd konden we alsnog instappen in een bus met minstens 30 man, de claxon van de bus leek naast ons oor te hangen (en aangezien ze hier voor iedere poep en scheet toeteren, werden we daar lichtelijk gestoord van), onze gids was een grote chaoot en sprak onverstaanbaar engels, kwam een half uur te laat terug bij de bus en noemde onze groep voor de makkelijkheid 'Lion' (hou op .... das nog erger dan als een stel mallotten achter een hostess met een bordje aanlopen), bovendien was het echt onvoorstelbaar warm en leken de ruïnes uiteindelijk op ordinaire stapels met stenen. Zouden we een lichtelijke aanval van 'tempeloverkill' hebben? Ondankbare krengen die we er ook zijn! We zullen het echt weer goed maken in Cambodja, oké?

Hoog tijd om onszelf weer effe een schop onder ons kont te geven richting Nha Trang, waar we een dagje aan de kust verblijven en lekkere zeebeestjes eten, als hup naar het bergdorp Dalat. Ondertussen zijn we druk aan het stoeien om onze laatste weken in te vullen en komen we tot de conclusie dat we alsnog teveel willen doen en dat het einde van onze avonturen toch echt in zicht komt, we zouden nog best een weekje of 2 kunnen vullen. Dat wordt strepen op ons wensenlijstje van Cambodja en Laos.

Tam biêt,

Imm & Barb

PS: sorry Sashi ik ben ook bang dat de Filipijnen niet meer in ons programma past, maar wel bedankt nog voor de tip hij staat inmiddels op ons wensenlijstje

PS II: Hebben jullie overigens gemerkt dat we eens in de zoveel weken de foto voorop ons blog aanpassen. Vorige week hadden jullie nog rijstmevrouwtjes maar nu een hele enge draak van porselein... hele eigen gemaakte kiekjes ....