Terug in Hanoi hebben we een vrije dag. De dag erna vertrekken we namelijk op een boottochtje naar Halong Bay, een baai ten noorden van Hanoi.

Op onze vrije dag wandelen we met Ilse en Dave door het oude centrum (een wandeltocht uit de Lonely Planet), waar we na 3 kwartier al snel spijt van krijgen. Het is zo verschrikkelijk heet dat we al snel een cafeetje met Airco invluchten om bij te komen met een ijskoude passievruchtenshake...

Na een half uurtje doen we wederom een poging en slenteren verder door het oude centrum van Hanoi, kopen we vast kaartjes voor de avondvoorstelling in het waterpoppentheater en kopen links en rechts wat DVD-tjes en anders snuisterijen.

Het centrum van Hanoi lijkt een beetje op de 9 straatjes in Amsterdam maar dan zijn ze met meer...zeg maar gerust de 109 straatjes ofzo... elk straatje heeft zijn eigen winkeltjes...zo is er een straatje met ijzerwaren, eentje met chinese lampionnetjes en vliegers, eentje met boekwinkeltjes, met juweliers maar ook een Bart Smit straat en ook een Hans Anders straatje...

Het waterpoppentheater is een authentiek poppenspel onder begeleiding van Vietnamese muziek en zang. Alle kenmerkende kenmerken die we de afgelopen dagen rond Sapa zijn tegengekomen passeren de revue...waaronder waterbuffels en vissende mannetjes...rijstplantende vrouwtjes...spelende kinderen maar ook mythische figuren als draken, elfjes, eenhoorns, schildpadden en feniksen. Dit allemaal op een klein vijvertje waarbij de poppen van achter een doek met stokken bewogen worden. Het ziet er erg mooi uit en na een krap uurtje is de voorstelling ten einde.

We gaan hierna nog even Dave zijn verlate verjaardagsfeestje opleuken met een dineetje in een mega-duur restaurantje...voor Vietnamese begrippen dan...flessie Sauvignon Blanc derbij....hmmmmm (nog bedankt guys).

Volgende dag werden we al weer vroeg opgehaald om een boottocht naar Halong Bay te maken. Ik denk dat 95% van de toeristen deze trip maakt en dat was later op de dag goed te merken. Halong Bay is een baai (duh) waarin grote olifanten van rotsen uit het water omhoog steken.

Links en rechts bevinden zich ook verschillende grotten die bezocht kunnen worden. Na een busritje van een uur of 4 gaan we aan boord van onze boot. In de haven is het een drukte van jewelste omdat er zoveel toeristen zijn en ook genoeg boten om iedereen op kwijt te kunnen. Iedereen krijgt een hut toegewezen en het eerste deel van de middag spenderen we zonnend en lezend op het dek. Na een stief uurtje varen komen we bij de Surprise Cave aan....samen met ongeveer 30 andere boten...in de grot komen we uiteraard veel staletieten en stalagmieten (die staners en die hangers of andersom...volgens mij weet niemand precies het verschil) tegen...het grote voordeel is dat het in de grot erg lekker koel is en das best even welkom...

Hierna krijgen we de kans om verder af te koelen op een klein strandje...van afkoelen is natuurlijk geen sprake omdat de temperatuur van het water ongeveer overeenkomt met een kop lauwe thee... Ilse en Imm weten ook nog genoeg energie bij elkaar te verzamelen om 20 minuutjes omhoog naar het uitkijkpunt te wandelen samen met een Deens/Frans koppel dat in Barcelona woont (daarover later meer...).

Terug op de boot en wederom na een half uurtje varen gaan Ilse en Dave nog een blokje kayakken door een grot maar hadden wij bedacht de boel even de boel te laten en in de schaduw lekker vast een klein glaasje bier open te trekken....tis tenslotte vakantie...

Na het voortreffelijke diner (verse vis...Vietnam-style) kletsen we nog wat met de rest van de passagiers (waaronder een heel bijdehand klein Vietnamees meisje) en duiken we vroeg tussen de klamme lappen...

Op dag twee splitst de groep zich in een deel dat 3 dagen Halong Bay doet en een deel dat terug gaat naar Hanoi (wij dus)...Dave en Ilse vliegen immers de volgende dag terug naar Nederland en wij moeten eenmaal ook eens zuidwaarts gaan reizen.

Al met al vonden we Halong Bay erg mooi maar heeft het niet zo'n enorme indruk op ons gemaakt als de tour naar Sa Pa. Er schijnt in Halong Bay een erg spookachtige mist op te kunnen komen maar misschien waren we daarvoor in de verkeerde periode.

Onze vlucht naar Hué de volgende ochtend vertrekt eerder dan de vlucht van Dave & Ilse. Gelukkig hebben we nog wel tijd om samen te ontbijten en daarna vertrekken we onder enthousiast gezwaai naar de luchthaven. Na een uurtje vliegen komen we in een evenzo heet Hué aan.

Hué ligt in het midden van Vietnam vlak onder de DMZ. De Demilitarized Zone is de oude grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Omdat Hué niet de meest aantrekkelijke plaats is boeken we voor de volgende dag een meneertje (Meneer Trung) die ons met twee brommertjes de omgeving gaat laten zien. Meneer Trung heeft vroeger in het Zuid-Vietnamese leger gezeten (dat was de Amerikaanse kant) en weet daar erg veel over te vertellen. Op die manier wordt ons de geschiedenis van Vietnam net iets meer duidelijk dan wanneer je alleen maar Tour of Duty hebt gekeken...

We rijden weer eens over smalle weggetjes door kleine dorpjes tot we bij een oude overdekte brug aankomen waar er nog maar 2 of 3 van in Vietnam zijn. Hier bezoeken we ook een rijstmuseumpje waar een klein extreem vrolijk oud vrouwtje laat zien hoe ze vroeger de rijst moest oogsten en malen. Hierna tuffen we verder naar de Tu Hieu Pagode. Hier zijn we precies op tijd voor het ochtendgebed van de Boedhistische monniken. Zij vinden het prima dat we stilletjes in de hoek footoos zitten te nemen en daar maken we gretig gebruik van. Er heerst werkelijk een bizarre rustgevende stilte terwijl de monniken muziek maken en zingen. In totaal zijn er 8 monniken en 3 of 4 monniken in opleiding, te herkennen aan de grijze in plaats van oranje gewaden.

Na een half uurtje is het gebed ten einde en lunchen we ergens aan de kant van de weg. Barb leert nog ergens hoe je wierookstokjes rolt en Vietnamese hoeden maakt. Handig voor thuis...

Na de lunch doen lopen we een uurtje door de Tu Duc Tombes, in de 19e eeuw gebouwd door de keizer om ervoor te zorgen dat zijn vrouw en stiefzoon een mooie rustplek zouden krijgen. Er zitten een aantal bijzonder mooie tombes tussen compleet met mozaïek.

Wanneer we terug zijn in de stad worden we gedropt bij de Citadel. Het oude centrum van Hué bestaat uit een ommuurd gedeelte wat ooit het paleis van de keizer was. De paleispoorten zijn erg gekleurd versierd maar bij onderzoek van dichtbij blijkt dat hiervoor duizenden porseleinen kopjes en schoteltjes zijn gebruikt. Op een van de poorten zien we zelfs een compleet theepotje terug...

In de avond gaan we eten bij een restaurantje waar doofstomme mensen in de bediening werken. Best lastig om iets te bestellen maar we hebben nog niet eerder zo lekker gegeten. Vreemd detail is wel dat er inmiddels 4 of 5 van deze restaurantjes pal naast elkaar zitten...allemaal met dezelfde naam. En allemaal zeggen ze dat zij het 'eerste officiële echte' restaurant zijn wat ook in alle guidebooks staat. Das iets wat we vaker tegenkomen. Zodra iemand hier een goedlopende zaak heeft springen de 'copycats' als paddenstoelen uit de grond...allemaal met exact dezelfde naam...rare jongens die Vietnamezen...

Volgende stop is Hoi An (de vierde H)....maar daarover later meer...