Ubud is een beetje raar maar wel gezellig. Het ligt op iets meer dan een uur van Kuta en is een beetje een kunstenaarsdorpje. Het leeft hier van de kleine gallerietjes en werkplaatsen waar mensen hout aan het bewerken zijn of schilderijen maken. Die zien er meestal vrij toeristisch uit dus het is niet dat we onze kunstcollectie hier heel erg gaan uitbreiden.

Het beeld dat Ubud een beetje raar is kan ook komen doordat aan de overkant van ons guesthouse/homestay een cafeetje is waar ze hele lekkere broodjes en sapjes (healthy detox juices) verkopen maar waar ook het Yoga-gehalte aan de hoge kant is (denk hennep-kleding, menig BH-loze vrouwen (Marjan ..... Ze hebben hier 'Burn your Bra' iets te letterlijk genomen) en macrobioten).

Madé brengt ons (samen met Ray en May) naar Ubud en zet ons af bij een restaurantje waar we kookles krijgen. Daar neemt ons kokkie Nioman ons mee naar de markt en laat ons groente, fruit en de specerijen zien die in Indonesië veel gebruikt worden.

Dan gaat het echt gebeuren ... we krijgen een schort om, een receptenboekje en we moeten natuurlijk aantekeningen maken. Eerst laat hij ons uitgebreid alle kruiden proeven en ruiken en uiteindelijk bereiden we een kruidenmengsel die we later bijna door ieder gerecht heen mieteren. We maken groenten, kip, tahoe en tempé (soja), saté lilit en het geheime recept van Nioman met garnalen en mogen het daarna allemaal oppeuzelen. Het resultaat is erg goed gelukt.

Bommetje rond gaan we op zoek naar een leuk slaapplaatsje aan de sawa's (rijstvelden) en nemen we afscheid van Ray, May en Madé (die gaan weer terug naar Legian, daarna een paar dagen naar Lombok en volgende week gaan we samen raften en naar Padangbai).

Na een administratiedagje gaan we met een brommertje op pad om de omgeving te bekijken... Onderweg rijden we door uitgebreide rijstvelden via kleine slingerweggetjes zonder wegbewijzering (of is het bewegwijzering). Uiteraard resulteert dat in ons geval dat we de weg kwijtraken, maar uiteindelijk lukt het ons met wat hulp van de locals om de weg naar Ubud weer terug te vinden.

Onze reisdagen wisselen zich af tussen uitstapjes en administratieve dagen. Op de laatste proberen we de was te laten doen, internetten we wat en maken we plannen voor de komende weken. Hiervoor moeten we zo nu en zo dan nog vliegtickets zien te boeken. Das een beetje inherent aan onze manier van reizen. We boeken namelijk niets vooraf en zien wel waar we uiteindelijk terecht komen. Het voordeel is dat het ons heel veel flexibiliteit geeft maar aan de andere kant kost het soms best veel moeite om hier zaken voor elkaar te regelen. Het zoeken van vliegtickets is daar een voorbeeld van. Het lijk heel eenvoudig omdat je op elke hoek van de straat kleine reisbureautjes hebt zitten die heel graag tickets willen verkopen. Aan de andere kant is het boeken via internet natuurlijk stukken eenvoudiger ware het niet dat niet alle maatschappijen buitenlandse creditcards accepteren. In dat geval moeten we voor de betere prijzen alsnog naar een reisbureau om te kunnen betalen.

Gisteren (19 mei, voor diegene die net als wij de data af en toe een beetje kwijt zijn) hebben we nog kort een bezoekje gebracht aan het Secret Monkey Forrest. Denk Indiana Jones en aan tempels en dan is dat ongeveer het plaatje. Dikke hoge bomen met veel lianen. Via de borden bij de ingang werden we wel van tevoren gewaarschuwd over de aanwezigheid van Makaken. Eventueel konden we vast bananen kopen om de beesten te voeren. Uiteindelijk bleken niet de tempels maar de apen de grootste attractie te zijn. Ze lopen werkelijk overal voor je voeten en zijn 100% van de tijd op jacht naar alles wat lijkt op voedsel of aan het reproduceren. Zodra je je fles water neerzet komt er een aap aanlopen die deze behendig opendraait en leegdrinkt. Weg water dus. Maar ook als ze maar denken dat je eten in je tas of je zak hebt word je beklommen en proberen ze je vakkundig te ontdoen van eigenlijk alles. Het openmaken van een tas vormt daarbij geen bezwaar.

's avonds bezoeken we nog een Kecak- & vuurdansshow in een openluchttheater/-tempel. Dit is een optreden metminimaal 50 mannen die ritmisch allerlei kreten uitslaan en bewegingen maken. Tegelijkertijd wordt er een verhaal uitgebeeld met prinsessen, een koning een reus en een witte en rode aap. En volgt er daarna een show van een man die in trance door het vuur heen danst (een soort Emiel Ratelband maar dan anders). Erg indrukwekkend om mee te maken.

De volgende dag komen onze Slowaakse vrienden nog even buurten. Zij zijn na een tripje in Lombok via Kuta richting Ubud gekomen om nog een biertje met ons te kunnen drinken en een hapje met elkaar te doen. Altijd gezellig!

Morgen gaan we Raften met Ray en May en vertrekken daarna richting PadangBai aan de oostkust van Bali. De vooruitzichten zeggen dat het daar goed snorkelen is. En als je ons ergens voor kunt wakker maken...